La isla sin sonrisa, de Enrique Fernández: unha historia cargada de maxia
Esta historia cargada de maxia transcorre nunha illa baleeira nun tempo indeterminado. A relación de tan só uns días entre un xeólogo que chega á illa e unha nena que vive nela convertirase no tronco narrativo deste relato.
Malia que os seres humanos somos en gran parte sentimentos non se nos ensina en ningún intre das nosas vidas a xestionalos, e deste xeito cadaquén amáñase coma pode e, tanto nas nosas relacións coas persoas que nos rodean como nas decisións que tomamos ao longo das nosas vidas, deixámonos guiar polas experiencias e coñecementos adquiridos e polo noso propio instinto.
Pero hai algo que todos sabemos e é que a ledicia é un sentimento efémero, que dura tan só uns intres e axiña esvaece. Pola contra a tristura, cando chega, é para ficar, ás veces tempo de máis, e tan só a esperanza consegue facela desaparecer.
Neste libro faise fincapé nestes sentimentos, é dicir: a gran tristura do home que chega á illa choca de fronte coa desbordante alegría e fantasía que posúe a nena. A maxia e os misterios que envolven a illa, e que a nena vive con gran naturalidade, farán que o xeólogo, o señor Dean, recupere a espeanza e polo tanto o sorriso.
Dicir tamén que Enrique Fernández realiza un traballo marabilloso, os debuxos desprenden unha gran dozura e o ritmo narrativo é moi vivo, non hai unha soa páxina na que non aconteza algo. Obra aparentemente orientada cara o público xuvenil pero altamente recomendable para todos os públicos.
La isla sin sonrisa
Enrique Fernández
EDT
Tomos: 1